Gevoelens.

Gevoelens laten mij soms in de steek.
Durf niet meer zo snel mijn gevoel te volgen.
Terwijl ik altijd van mijn gevoel uit ben gegaan.
Raar om nu dan zelf te moeten toegeven, constateren dat ik mijn gevoel niet altijd meer vertrouw.

Heb daar veel moeite mee maar laat toch mijn verstand vaak beslissingen nemen.
Achteraf niet altijd de juiste.

Dan slaat bij mij de twijfel toe. Nog meer onzekerheid. Nog minder zelfvertrouwen.

Ik weet. Soms moet je gewoon je gevoel volgen. Je hart volgen. Maar toch.... Ik blijf twijfelen. Blijf onzeker.

En misschien daardoor ook kwetsbaar.

Liefs Rianne

Liegen! Wees eerlijk aub.

Na hier toch eens n tijdje goed over nagedacht te hebben, blijft bij mij nog steeds de vraag: wat is er zo verdomd moeilijk aan eerlijk zijn?

Ik kan zelf niet op n logisch antwoord komen. Idd n leugentje om bestwil moet n keer kunnen. Maar continu liegen en met de gevoelens van andere mensen spelen kan er bij mij echt niet in.

Waar maak ik me druk om? Ik hoor t je hardop zeggen.
Eigenlijk leeft tegenwoordig iedereen met 1 of meerdere leugens.
Daar bedoel ik mee dat ook t ontwijken/ontlopen van mensen er bij hoort.
Negeren vind ik soms nog wel erger dan liegen.

Maar ik hoor de laatste tijd zoveel praatjes, leugens enzovoort dat ik merk dat t me tegen gaat staan om zo met mensen om te gaan.
Heb n hekel aan liegen!
Kwets liever iemand dan dat ik er tegen moet liegen.
Is ook hard maar wel eerlijk.

En idd. Ook ik heb wel eens n leugentje om bestwil maar...... Ik ontwijk/ negeer/ ontloop niemand.
Probeer mezelf te laten zien zoals ik ben.
Doe me niets anders voor en ben dus gewoon mezelf.

Heb je er problemen mee?

Zeg t me gewoon. Maar ga me niet negeren. Vertel me geen leugens.
Wees eerlijk en duidelijk dan.

Liefs Rianne

Negeren en genegeerd worden

Raar toch hoe n weekje zo'n invloed kan hebben.
Een weekje van pijn, wisselende gemoedstoestanden enzovoort.

Om dan na n week tot het besef te komen dat je genegeert word maar zelf ook mensen negeert.
Bewust? Onbewust?

Eerlijk? Ik kan er geen antwoord op geven.
Is soms moeilijk objectief te blijven en n ander geen pijn te doen.
Vind t ook moeilijk als mensen eerlijk zijn maar t dan pijn doet.

Begrijp me niet verkeerd. Eerlijkheid gaat boven alles maar verpak t dan iets vriendelijker.
Zorg dat de boodschap overkomt maar zeg t net iets netter dan komt t gewoon wat prettiger over.

Daarom negeren mensen vaak andere mensen. Bang voor verkeerde woorden. Bang voor woorden, blikken die pijn doen.

Maar niet beseffen dat genegeerd worden zeker zoveel pijn doet.
Misschien nog wel meer.

Ook ik doe daar bewust of onbewust aan mee.
Probeer t wel om t niet te doen maar toch. T is zo gemakkelijk!

Liefs en x weer.

Mijn reddende bengels.

Gek toch. Zo ben je heel optimistisch en kun je heel de wereld aan en t volgende moment zak je in elkaar als n plumpudding en wil je helemaal niets meer.

Heb vandaag dus zo'n dag!
Begon goed. De pijn was wat aan het zakken. Kon weer wat vooruit. Hoofdpijn was grotendeels verdwenen.

En toch. Inzinking.
Hoe krijg ik t steeds voor elkaar?!
Kan beter vragen: hoe voorkom ik t?

Als ik daar n antwoord op kon geven. Al was t maar voor mezelf dan was ik al n heel eindje verder.
Maar dat kan ik dus niet.
Ik zak gewoon in n soort depressie en dan trek ik me dus weer terug in mezelf.

Moeilijk voor mezelf om mee om te gaan.
Maar zeker ook voor mijn kids.
Die zien me dus veranderen van het ene op t andere moment.
Zien me van n praatgrage gezellige mama naar n moeilijk te doorgronden persoon gaan.

Moeilijk voor ze. Maar ze zijn dan juist zo superlief en zorgzaam.
Idd ik kan ze wel eens achter t behang plakken maar ze zijn mijn rotsjes. Mijn bengeltjes. Mijn allesies.

Liefs van mij voor jullie xxx

Pijn maar dan nog!!

Ben boos op mezelf omdat ik nu klaag over de pijn in mijn armen en benen.
Op t moment dat ik wist dat ik op stap zou gaan wist ik ook de gevolgen.
Waarom zeur ik dan toch nog!?
Moet niet klagen. Hoor blij te zijn met alles wat ik nog wel kan. Alle mogelijkheden.
Dan maar pijn, maar ik heb n geweldig leuke avond gehad.
Mijn grenzen overschreden maar dan nog.

Ik moet proberen te genieten van alles wat ik nog wel kan. En me niet zo focussen op de dingen die niet meer gaan.

Positief blijven. Ondanks de pijn. Ondanks de ongemakken.

Positief. Positief.

Genoten!

Ik heb genoten van n avondje uit maar mag/moet er nu voor boeten.
Back to the 70-80-90's party was superieur. Gezellig om weer eens heerlijk uit je dak te kunnen gaan.

Dus idd heel de avond gedanst op oude klassiekers die nu weer hip aan het worden zijn.

Met het gevolg dat ik nu nog wel redelijk kan lopen maar wel veel meer pijn heb dan normaal.

Maar t was zo de moeite waard!!

Heerlijk.
Volgend jaar zeker weer.

Liefs Rianne

Voornemen

Ik doe normaal gesproken nooit aan voornemens ofzo. Zie t nut er niet van in.
Toch heb ik me nu iets voorgenomen. Tadaaaaaa!!!!

Ik ga beter voor mezelf zorgen, mezelf ook eens een x bovenaan zetten, voor mezelf opkomen.

Heb altijd ja, nee en amen gezegd.
Altijd gedaan wat mensen van me verwachten.
Altijd lief gevonden willen worden.

Nu niet meer!
Ze nemen me maar voor wie ik ben.
Graag of niet.

En zo niet?! Hun probleem. Zeker niet die van mij.

Hoe lang ik t volhou?
Zou t niet weten eerlijk gezegd maar ik ga wel n poging wagen.

Ik ben Ik!!!

Xxxx